zondag 28 juli 2019

Sicilië, niet alleen de voetbal van de laars maar zoveel meer.



Taormina
De meeste Belgen die Sicilië bezoeken zullen dit per vliegtuig doen. Voor ons was het logischer om de boot te nemen vanuit Villa San Giovanni naar Messina, een tocht van een dik half uur, waarbij je Sicilië al aan de overkant ziet liggen. En het ging allemaal verbazenwekkend vlot. Je kan ter plekke een ticket kopen voor de volgende boot die vertrekt en in principe is dat elk half uur.



We hadden een appartement geboekt in Letojanni, een kustdorpje net naast het drukke Taormina. Het verblijf op de 3e verdieping had een prachtig zeezicht. We hebben er dan ook heel wat uurtjes op het terras doorgebracht. Er was wel geen lift dus Stef heeft wel even een serieuze inspanning moeten doen om de 2 koffers boven te krijgen.





We konden er ook recht voor de deur parkeren, maar die Italianen hebben toch wel een aparte manier van parkeren hoor. Hier een voorbeeld van voor de deur: 2 auto's tegen elkaar en eentje die zich dwars parkeert. Alle variaties hebben we er gezien. Keer op keer ben je blij dat je je auto weer heel terugvindt.


We zijn met de bus naar Taormina geweest. Het dorp is erg toeristisch, mede door enkele cruiseschepen die er voor de deur lagen, maar mooi is het wel. Op onderstaande foto heb je vanuit Taormina zicht op ons dorpje.






















Taormina ligt bovenop een heuvel waardoor je er ook mooie uitzichten hebt, waaronder op het kleine eilandje Isola Bella dat verbonden is aan het vaste land met een strandje.



Een andere leuke uitstap is die naar de Alcantara gorge, een schitterend stukje natuur. Als fervente 'basalt zuilen lovers' was dit een must see. Heel lang geleden is dit ontstaan bij een grote uitbarsting van de Etna.







Op weg naar de volgende bestemming zijn we voor de lunch gestopt in Catania. En om street art te spotten op de silo's in de haven. De voorkant was niet zo spectaculair en had al wat afgezien. Aan de achterkant staat er een werk van Vihls, 1 van onze favoriete artiesten, maar we hebben alleen de weg niet gevonden om het werk met eigen ogen te zien. De foto is dan ook van Google gedownload...



Het oude stadscentrum heeft ons wel aangenaam verrast. We zijn er maar even doorgewandeld maar waren onder de indruk van de mooie gebouwen.







Siracusa
Als je Sirucusa bezoekt bezoek je hoogstwaarschijnlijk Ortigia, het eilandje verbonden met 2 bruggen aan Siracusa. Wandel door de straatjes, observeer al het moois en geniet.















Noto
We zijn naar Noto gegaan met den oto. 😉 Het stadje maakt deel uit van de Val di Noto, in het zuidoosten van Sicilië.  Doordat een aardbeving in 1693 het gebied grotendeels verwoestte, moesten de steden en dorpen opnieuw opgebouwd worden. Dit gebeurde in de Siciliaanse barokstijl, met als centrum de stad Noto. In juni 2002 werd Val di Noto door de UNESCO op de werelderfgoedlijst geplaatst. In de precieze omschrijving staan acht steden genoemd, namelijk Caltagirone, Catania, Militello in Val di Catania, Modica, Noto, Palazzolo Acreide, Ragusa en Scicli.



















En ja, reizen kan erg vermoeiend zijn... En nee, dit is Stef niet hé!


Ragusa
We waren op slag verliefd op dit barokstadje waarvan het oude centrum, Ragusa Ibla, ligt ingeklemd tussen twee bergruggen. Dit was het uitzicht op de weg naar ons verblijf. Het heeft eigenlijk veel weg van Matera, maar dan wat kleiner, minder toeristischer en authentieker.




Met haar smalle sfeervolle straatjes vol overdadige versieringen en indrukwekkende Duomo ademt het stadje een bijna middeleeuwse sfeer, waar de barok je rond de oren wordt gesmeten.






















In Ragusa is er ook heel mooie streetart. Hier enkele foto's van onze favoriete werken.

Guido Van Helten


Pixel Pancho en Evoca


Daniel Eime

Hyuro en Fintan Magee (let ook op de kapotte balkons die je op heel veel plaatsen ziet = bewoond)


Sebas Velasco

Telmo Miel

Modica is nog zo'n barokstadje en de kleine buur van Ragusa. De San Pietro Duomo is op de trappen verfraaid met beelden van de twaalf apostelen.

















Agrigento
Er wordt veel geschreven en reclame gemaakt om in Agrigento de Valle dei Templi, de Vallei van de Tempels, te bezoeken. Dit gebied omvat de overblijfselen van de oude stad Akragas, met als pronkstuk de Tempel van Concordia, gebouwd in 430 voor Christus. Het ziet er ook wel veelbelovend uit als je van ver op de heuvel al een glimp van de tempels kan spotten. Dus na wat aarzelen hebben we toch besloten om het er op te wagen. Oude stenen zijn namelijk niet echt ons ding. En we hadden het moeten weten, het is dus niet ons ding. Hoge toegangsprijs (€ 21 pp), die helemaal niet in verhouding is met wat je te zien krijgt. Nee, wij zouden het niet aanraden maar op Tripadvisor zijn er heel wat mensen lyrisch over, smaken verschillen. Hier enkele kiekjes. Het mooiste vonden we wel de gevallen Griekse God Icarus voor de Concordia. Moet ene knappe gast geweest zijn!








Er is ook een tuin waar je apart nog toegang voor dient te betalen. Wij hadden echter vrijkaarten gekregen van onze huisbaas aangezien ze er werkt. Er staan veel verschillende planten en boomgaarden, maar ook weer niet een must see.










Wat we dan wel weer top vonden was de Scala dei Turchi of de Trap van de Turken. De naam zou zijn afgeleid van het verhaal dat de Saraceense piraten, afkomstig uit het huidige Turkije, deze rotsen aan het einde van de middeleeuwen hebben beklommen om aan land te geraken. Ze zouden hun boten in de inhammen hebben verstopt en de Sicilianen zo onaangenaam hebben verrast.
Deze witte rots bij Realmonte, ten zuidwesten van Agrigento, is gemaakt van marna, een soort witte kalksteen. Weer en wind hebben in de loop der tijd een soort trap in de rots uitgehouwen. Het is de ideale plek voor de zonsondergang. Velen doen er ook een duik in het water of hebben een picnic mee. 




 





Favara, een klein bergdorp in de buurt van Agrigento, was ooit een onbeduidend stipje op de kaart. Geen enkele reiziger hield er halt. Dankzij Andrea Bartoli en zijn vrouw Florinda Saieva, die in Favara opgroeide, veranderde dit. Zij hingen allebei hun carrière (respectievelijk als advocaat en notaris) aan de palmbomen en toverden een deel van het dorp om tot een cultureel park. Ze kochten een aantal huizen in het historisch centrum op en vroegen aan bevriende architecten en kunstenaars van over de hele wereld om deze om te toveren tot kunstwerken. We hadden dus hoge verwachtingen maar het was precies alsof alles op zijn retour was. Misschien is het een beter idee om er 's avonds een bezoekje te brengen. De plek heeft zeker veel potentieel.











Trapani
Ondertussen zijn we in het westen van het eiland beland, in het gezellige havenstadje Trapani.
's Morgens is er een vismarkt waar we heerlijke gamba's gekocht hebben. Verser kan je ze niet krijgen denk ik. Als duikers is het wel altijd niet even leuk om al die mooie vissen dood op de tafel te zien liggen, maar we eten zelf ook vis dus dan moet je ook niet onnozel doen hé. Hier brengen de vissers zelf nog hun vis aan de man/vrouw.








Het oude stadsgedeelte is ook erg gezellig.








En er zijn heel wat leuke uitstapjes te doen in de buurt. Een ervan is naar Marsala, het stadje dat bekend staat om zijn wijn en dat het meest westelijk ligt op het eiland. Je hebt er sjieke winkels en we hadden er het idee dat het 'betere' volk er woont. De mensen waren alleszins mooi uitgedost en verzorgd. De foto's geven dit helaas niet weer.




Tussen Marsala en Trapani bevinden zich eindeloze vlaktes met zout, die liggen te glinsteren in de zon. Deze zoutpannen en zoutmolens zijn al sinds de oudheid in gebruik, en daarmee de oudste van Europa. Lange tijd gold zout als het ‘witte goud’ van Italië. Helaas werd er deze periode geen zout geoogst maar vooral bij zonsondergang bleken deze velden erg fotogeniek.










Nog zo een leuke uitstap is die naar Erice. Dit kan vanaf Trapani met de kabelbaan, het dorpje ligt namelijk op 750m hoogte, maar wij hebben de rit naar boven met de auto gedaan. Het is een sfeervol dorpje met smalle, middeleeuwse straatjes, tal van kerken, kloosters, een kasteel, bijzondere doorkijkjes en een werkelijk adembenemend uitzicht over het westen van Sicilië. In onderstaande foto zie je Trapani en links het begin van de zoutvelden.












Palermo
Waw, wat een leuke stad! Tenminste als je in het centrum blijft want er is ook veel armoede en sommige straatjes zijn wat minder mooi, zacht uitgedrukt. Maar de stad wordt nog niet ondersteboven gelopen door toeristen en er zijn heel veel bezienswaardigheden. Aan kerken geen gebrek, namelijk 158 stuks in het centrum alleen al.
De kathedraal is echt een pareltje. In 1185 werd de eerste steen gelegd en over de jaren heen werden er zoveel nieuwe delen toegevoegd dat het pas zijn definitieve vorm aannam in het begin van de negentiende eeuw. De Kathedraal wordt gekenmerkt door verschillende stijlen. Dit komt onder meer dat het ook door de Saracenen als moskee werd gebouwd.







De Palatijnse Kapel (Capella Palatina) is de koninklijke kapel van de Normandische koningen van Sicilië gelegen op de 1e verdieping in het centrum van het Palazzo Reale. Het werd in 1132 in opdracht van Roger II van Sicilië gebouwd en is het best bewaarde voorbeeld van de zogenaamde Arabische-Normandische-Byzantijnse stijl. De gouden mozaïeken zijn indrukwekkend.









Er zijn ook heel wat mooie theatergebouwen.




 


De catacomben van de Kapucijnen is een erg bijzondere en macabere plek die ontstond wegens een gebrek aan begraafplaatsen. Daarom besloten de Kapucijnse broeders in 1599 hun recentelijk overleden broeder Silvestro van Gubbio te mummificeren en in de tomben onder hun klooster te plaatsen. Oorspronkelijk was het enkel voor broeders bedoeld maar al gauw werd het een statussymbool om hier 'begraven' te mogen worden. Vandaag kun je hier meer dan 8000 lijken en 1252 mummies bewonderen! Veel mummies hebben nog een eigen gezichtsuitdrukking en dat maakt deze begraafplaats nog een stuk creepier.





De Pretoria fontein is dan weer een pareltje. Het was oorspronkelijk bedoeld voor de voortuin van een Toscaanse villa, maar die eigenaar vond dat die teveel blote beelden bevatte. Hij verkocht daarom de fontein aan Palermo. Na de onthulling moesten de inwoners ook even slikken en zo ontstond de bijnaam 'Fontein van de Schaamte'. Wij vinden het vooral een fontein om fier op te zijn!












De fontein ligt vlakbij tussen vele kerken, maar echte pareltjes. Wij hebben de kerk Santa Caterina bezocht, samen met het klooster. Als je het 'all-in' ticket koopt kan je ook op het dak van waaruit je een prachtig zicht hebt over de omgeving.











 

Het middelpunt van de stad is Quattro Canti of de 4 hoeken. Deze kruising verdeeld de stad in 4 wijken. Elke gevel heeft een fontein met daarop een standbeeld van één van de vier seizoenen, één van de vier Spaanse koningen van Sicilië en één van de vier beschermvrouwen van Palermo. Erg indrukwekkend.



 

Voor de rest nog wat indrukken van de stad.









De hoofdstad ligt ook aan de kust dus is er ook een haven. We hebben ons beperkt tot de plezierbootjes, waar je ook een muurschildering kan bewonderen van 2 door de maffia vermoorde magistraten, Giovanni Falcone en Paolo Borsellino.




We hebben ook nog wat andere street art ontdekt, meestal in de wel erg armzalige buurten.




Hopelijk heb je zo een beetje de indruk gekregen wat er in Sicilië zoal te zien is maar uiteraard hebben we niet alles gezien. Wij vonden het alleszins een verrijking om ook hier enkele weken geleefd te hebben. Er is zoveel te zien in Europa, het smaakt alleen naar meer!