Zo'n 3 maanden (april, mei, juni) trekken we met onze auto door Italië. Hier alvast een verslag van onze eerste etappe. We hebben heel veel mooie dingen gezien, veel pizza en pasta gegeten, maar het heeft ook veel geregend, wat niet echt op onze planning stond. Maar je krijgt er wel een groen landschap voor in de plaats! 😕
Gressonay in Valle d'Aosta
We begonnen met een sneeuwvakantie met de familie Peys (familie van Stef), georganiseerd door Flowtrack. Deze organisatie focust zich vooral op families en aangezien er bij ons ook nog 3 kinderen skiles volgen was dit een goede optie. In de paasvakantie kan de sneeuw nogal tegenvallen maar net voor onze komst was er nog heel veel bijgesneeuwd. Op de koop toe was er de 1e dag een stralende zon aanwezig. De sneeuwpret kon niet beter van start gaan! Voor ons was het 5 jaar geleden dat we nog eens op ons snowboard stonden. Maar met zo'n goede sneeuwcondities hadden we het snel weer terug beet.
Ene 65-jarige knappe gast komt hier op zijn bordje voorbij...
Het was echt genieten, ook tussen de inspanning door!
En waarom gaat een mens nu eigenlijk op wintersport? Voor de après-ski natuurlijk!
De drie broers!
De laatste avond is de après ski wat uit de hand gelopen. Ik ga geen details vrijgeven, what happens in the family stays in the family, maar deze foto's geven al een kleine indicatie. Laten we het er op houden dat een aantal van deze bende niet snel meer Limoncello gaan drinken! Al die limoenen blijken toch niet zo goed te zijn...
Een week hebben we toch nodig gehad om van dat skiverlof te bekomen. Ja, we zijn de jongste niet meer hé.
In Lavagna logeer je ook niet voor Lavagna, maar voor een budgetvriendelijke locatie in de buurt van Cinque Terre. Maar Lavagna ligt ook aan de kust en is best gezellig. Veel andere toeristen liepen er niet rond en dat hebben we graag. In de winkels spreken ze niet veel buiten Italiaans maar ze zijn heel vriendelijk en met een mengelmoes van talen en handgebaren kom je er altijd uit. We waren snel gecharmeerd door de Pastificio, de winkels met verse pasta en sauzen die je er bij kan kopen! Het was wat moeilijk kiezen maar de verkoopster liet ons allerlei pasta proeven, incl. de saus. Zalig! We dachten toen nog dat we soortgelijke winkels wel overal in Italië zouden tegenkomen maar dat is allesbehalve het geval.
De grootste bezienswaardigheid is er de kathedraal en het kerkhof erachter. Als kerkhoffan was ik danig onder de indruk van de hoeveelheid van marmeren beelden. Je kijkt er echt je ogen uit en de ligging met zicht op zee is zeker een leuk extraatje.
Maar we waren er dus eigenlijk om de 'Cinque terre' te bezichtigen.
Dit gebied bestaat uit vijf dorpjes langs de Italiaanse kust en is in 1997 opgenomen in de Werelderfgoedlijst van UNESCO.
De dorpjes zijn moeilijk bereikbaar met de auto langs de steile kust. Er loopt een wandelpad dat de vijf dorpjes met elkaar verbindt maar sommige wandelpaden zijn afgesloten door landverschuivingen. Gelukkig worden de dorpen ook met elkaar verbonden door een spoorlijn die onderdeel is van de hoofdlijn La Spezia-Genua. Hier hebben wij dankbaar gebruik van gemaakt. Je kan een speciale pas kopen zodat je niet telkens een ander kaartje moet kopen en je mag er gratis mee op de toiletten!
We zijn begonnen bij het verst gelegen dorpje, namelijk Riomaggiore. Gene slechte beginner zou ik zeggen.
Dan heb je Manarola,dat onze favoriet was.
Corniglia is het kleinste en het hoogst gelegen dorp van de Cinque Terre. Het is het enige stadje zonder een haven maar heeft wel een mooi zicht op de zee.
Het laatste dorp was Monterosso, dat het grootste strand heeft maar ik was niet onder de indruk en heb er dan ook geen foto van genomen. We wilden wel het Neptunus standbeeld zien dat verwerkt is in een rots maar het stond in de stelling. Helaas...
We vonden het zeker de moeite maar het kan er erg druk worden, zeker in het hoogseizoen. Ge zeker niet met de auto, je kan nergens parkeren. Als je de grote drukte wat wil ontlopen kan je best een wandeling tussen de dorpjes doen, de landschappen zijn er prachtig!
Camogli
Met zijn kleurrijk geheel van hoge smalle huisjes en zijn pittoresk haventje is Camogli misschien wel het meest sfeervolle plaatsje aan dit stukje kust. Het strand loopt uit in een punt, waarop de indrukwekkende, geel gekleurde Basilica di Santa Maria Assunta prijkt. De promenade met zijn gezellige terrasjes nodigt uit tot een hapje of een drankje. We hebben er een bakje gescoord met gefrituurde zeevruchten en groentjes. Lekker! De meeuw kwam wel gevaarlijk dichtbij...
Op veel muren schilderen ze er gewoon een raam bij. soms nog wel met huisdier! 😼
Portofino
Verscholen in een baai vind je dit mooie haventje, alom gekend door de Jetset van over heel de wereld. Er worden regelmatig bekende mensen gespot, zoals George Clooney, Brad Pitt of Madonna. In de jaren zestig nestelden de rijke industriële families uit Italië zich hier, zoals de familie Agnelli (Fiat), de familie Pirelli (van de beroemde autobanden) en de familie Agusta (beroemd om de motoren). Nog altijd hebben ze op deze plek een luxe onderkomen. Ook bekende Italiaanse modeontwerpers zoals Dolce & Gabbana en Giorgio Armani worden hier regelmatig gesignaleerd. Alle exclusieve merken hebben hier wel een winkel en de restaurantjes zijn ook gene pis. Heel erg leuk om er eens door te wandelen.
Carrara
Op weg naar Toscanië zijn we gestopt aan het marmerstadje Carrara. In de verte zie je al het stralend witte marmer als sneeuw schitteren op de gigantische bergketens van de Apuaanse Alpen. Erg indrukwekkend. We hebben een poging gedaan om zo dicht mogelijk naar de marmergroeven te rijden maar er waren wegenwerken en de weg was halverwege afgesloten.
Het stadje is ook best leuk, met een kerk helemaal uit marmer. Zelfs de stoepen zijn er in het marmer!
En er was zelfs een mooie muurschildering van een plaatselijke locale heldin.
Lucca
Toscanië, we zijn er vele jaren geleden al eens samen op vakantie geweest en zelfs ook Lucca bezocht maar zo'n straf is het nu ook weer niet om Lucca in 15 jaar voor de 2e maal te bezoeken. Het stadje is niet zo erg groot dus met slenteren door de straatjes kan je in 1 dag een goed beeld krijgen van Lucca. We waren er met Pasen en op de pleinen was er een grote antiekmarkt gaande.
We kwamen er in de straten ook heel wat werk tegen van kunstenaar Blub. Hij is heel herkenbaar want hij werkt voornamelijk met een blauwe achtergrond en hervormd een bekend schilderij of persoon met een duikmasker eraan toegevoegd. Je vindt hem in veel Italiaanse steden terug.
San Gimignano
Op weg naar het volgende verblijf zijn we dwars door het Toscaanse landschap naar San Gimignano gereden. Dit middeleeuws, ommuurd stadje is bekend om zijn veertien torens die het silhouet van de stad domineren. Al van ver zie je de torens pronken aangezien het op een heuvel ligt.
We waren er op een feestdag en het was er overvol met vooral Italiaanse toeristen. In de hoofdstraat kon je er bijna over de koppen lopen. Om foto's te nemen niet ideaal want ik hou niet van foto's met veel mensen op.
Deze vuilbakken vond ik wel erg grappig. Only in Italy!
En hier dan zo'n typisch Toscaans landschap waar je stil van wordt.
Loro Ciufenna
Dit is een klein dorpje ergens in de bergen dat niet echt een must see is maar ik had er een heel leuk verblijf via AirBnb gezien, een goede reden om daar wat tijd te vertoeven. En het dorpje bleek best mee te vallen. Onze huisbaas helemaal! Hier hebben de Italiaanse warmte echt gevoeld. Bij aankomst kregen we al een fles rode wijn aangeboden en een mooie verpakte cake. Toen we vroegen of er nog ergens een supermarkt open was (zondag) stelde ze voor om ons wat pasta te geven en tomatensaus gemaakt door haar moeder van 94! Als welkomstdrankje kreeg Stef een koffie, ik had voor een wijntje gekozen. Toen ze na enkele dagen doorhad dat Stef bier dronk vonden we voor ons deur nog enkele flesjes bier... Daar voel je je echt welkom! Graci mille Alda! 😘
Arezzo
Dit is nog zo'n stadje dat het bezoeken waard is en bekender geworden is omdat er vele scenes van de film La vita e bella zijn opgenomen. Het centrale plein is de grootste bezienswaardigheid maar uiteraard heeft het ook vele kerken, je zit in Italië hé. Ik hou wel van die oude fresco's die hun beste tijd hebben gehad.
Castellina in Chianti
Op de weg naar ons volgend verblijf zijn we hier even gestopt, doorgelopen en een ijsje gegeten. Buiten het ijsje vond ik de standbeelden van Alberto Inglesi het leukst.
Monteriggioni
Ook dit is een tussenstop waard. Monteriggioni is een klein maar prachtig middeleeuws stadje gelegen op een heuvel van waaruit je een prachtig zicht krijgt op de omliggende wijngaarden en olijfbomen. Ik voeg ook even een luchtfoto toe zodat je een beter idee krijgt. We zijn er wel niet zo lang gebleven want het begon hard te regenen...
Radicondoli
Hier hebben we in een huisje gelogeerd met een prachtige tuin met zicht op de glooiende heuvels. Ik val in herhaling maar eigenlijk hebben we maar een uurtje buiten kunnen zitten, het weer werkte niet mee en het was rond de 8 graden met regen en harde wind, eind april. Dit was het uitzicht vanaf ons verblijf...
Niet slecht, toch? Het dorpje zelf was ook gezellig. Er was zelfs kunst buiten in de straatjes.
Siena
Hier waren we 15 jaar geleden ook al geweest maar het blijft toch mijn favoriete stad in Toscanië. Zo gezellig, mooi, veel te zien,...
Nog zo'n plein waarbij je zou kunnen gaan liggen is het Domplein met de afschuwelijk mooie Kathedraal. We betalen niet snel meer om een kerk binnen te gaan maar deze is echt de moeite. Je hebt er zelfs een paar uren voor nodig om alles te zien, zo groot is het en het bestaat uit meerdere delen met elk hun eigen ingang.
Perugia
We zijn niet zo heel lang in de hoofdstad van Umbrië geweest. Niet omdat er niets te zien was, integendeel, maar het begon nog maar eens te regenen en het was koud, echt koud. Dan bleek dat mijn batterij van mijn fototoestel leeg was. Geen probleem, we hebben altijd een reserve bij. Bleek die ook leeg te zijn. Ons goesting was ver te zoeken, maar dat kan al eens gebeuren.
Vanuit de parking kwamen we bij toeval in ondergrondse gangen terecht. Het was paus Paulus III die deze ondergrondse gangen heeft laten bouwen, om de stad een veilig toevluchtsoord te bieden, naar voorbeeld van Castel Sant’Angelo in Rome. Voor het bouwen van de Rocca moesten honderden huizen, kerken en kloosters worden gesloopt, iets waar niemand aan ontkwam. Die heilige Pausen toch... Het is wel leuk om er door te wandelen. E zijn nu wat winkeltjes gevestigd, ook een kunstgedeelte en wat geschiedenis. En er staat een paard in de gang, ja, ja, een paard in de gang...
Eenmaal bovengronds is de Fontana Maggiore op Piazza IV Novembre een van de beroemdste fonteinen van Italië. Hier staat ook de Kathedraal. Veel verder zijn we niet geraakt.
Om even te illustreren dat de zomer nog niet zijn intrede had gedaan. Onderweg naar Perugia reden we langs bergen die bedekt waren met verse sneeuw. Het geeft wel een mooi plaatje, met wilde bloemen en druivenranken op de voorgrond, niet.
Dit middeleeuws dorpje heeft ons echt aangenaam verrast. Het ligt niet ver van Assissi en zijn hier eerst gestopt. En dat hebben we ons niet beklaagd. De kronkelende straatjes zijn enorm mooi. Ook vindt er vanaf mei een wedstrijd plaats om je huis zo mooi mogelijk te versieren met bloemen en planten. En sommigen doen erg hun best om een prijs in de wacht te slepen.
In de verte zien we Assisi al liggen, gebouwd op de flanken van de Monte Subasio. Het Lourdes van Italië trekt jaarlijks zo'n vijf miljoen bezoekers, een duizelingwekkend aantal. Ik ga je die katholieke blabla besparen, maar uiteraard zijn we wel in de Basiliek geweest. Het is een indrukwekkend gebouw en bestaat uit twee boven elkaar gebouwde kerken, opgetrokken uit witte en roze steen wat een prachtig effect oplevert.
Ben ik de enige die in een vochtige plek op een buitenmuur een mens ziet? Of is dat dan de heilige verschijning van Jezus???
Orvieto
Nog zo'n aanrader in Umbrië is Orvieto. De stad is gebouwd op een tufstenen plateau dat statig oprijst te midden van het groene landschap met wijngaarden, cipressen en olijfbomen.
Ook hier is het pronkstuk de kathedraal. We hebben er ondertussen al heel wat gezien in Italië maar deze was toch weer een pareltje. Vooral de details aan de buitenkant zijn weer het bekijken waard.
Binnenin zijn er dan weer veel mooie fresco's met veel bloot! Dat waren nogal eens tijden!
Civita di Bagnaregio
Waw, waw en nog eens waw. Wat een prachtige plek is dit! Maar door erosie en aardbevingen ligt dit sprookjesachtig dorpje geïsoleerd op een tufstenen plateau in Italië, dat nog altijd verder afbrokkelt. Daarom wordt het ook wel ‘la città che muore’ genoemd, ofwel de stad die sterft. Het is nu bereikbaar via een voetgangersbrug en hopelijk blijft dit juweel nog lang bestaan!
Op de terugweg kwamen we nog prachtige velden tegen vol met koolzaad. In 1 zo'n veld stond in het midden een boom. Dat was een fotosessie waard. De beste hoek voor een foto was echter als je in het veld zelf stond. Ik had een poging gedaan om er te geraken maar als hooikoortspatiënt was dat toch niet zo'n goed idee. Stef heeft daarom de taak op zich genomen en het resultaat mag er zijn!
We hebben ook enkele nachten aan de kust in March gelogeerd, namemijk in Marcelli, dat iets onder de havenstad Ancona ligt. In Marcelli is buiten het strand niet veel te zien. Het is vooral populair in de zomer bij de Italianen zelf.
Ancona hebben we ook bezocht maar buiten wat street art van ROA en Stef die de boot heeft helpen dragen hebben we er niet veel gezien.
Op een boogscheut van ons verblijf lag ook het stadje Loreto, wat ook een populair bedevaartsoord is. In de Basiliek bevindt zich namelijk het Heilige Huis, waar Maria en Jezus in Nazareth gewoond hebben! Een indrukwekkende omhulling van marmer uit Carrara, ontworpen door Bramante, biedt de nodige bescherming voor het eeuwenoude huis dat zich binnenin bevindt. Rondom het marmeren omhulsel vind je op de drempel twee geultjes, uitgesleten door honderden jaren van biddende mensen die op hun knieën rond het huis gingen.
En zo hebben we onze dosis kerken toch even gehad. Het zuiden van Italië ga ik houden voor een andere keer, maar ik kan je nu al verklappen dat dit ook zeker de moeite zal zijn!
Saluti e a presto!
